16 lipca 1933 roku na antenie Polskiego Radia pojawiła się „Wesoła Lwowska Fala”. Od tego momentu w każdą niedzielę o godzinie dziewiątej wieczorem rzesze słuchaczy w całej Polsce nie odchodziły od radioodbiorników. Szacowano, że było ich ok. 6 milionów.
Naprzód była „Wesoła Niedziela Lwowska”, która przez 12 godzin nadawała ze Lwowa swoje programy: w skład audycji wchodził humor, wesoła piosenka, dowcip, satyra, lekka muzyka. Audycja miała nie tylko charakter satyryczny, ale i publicystyczny. Później ustalono, że po 21-szej w każdą niedzielę nadawana będzie audycja ogólnopolska „Wesoła Lwowska Fala”.
Pomysłodawcą i twórcą audycji był Wiktor Budzyński. Ten zapalony radiowiec skompletował cały zespół, pisał scenariusze i dialogi dla wykonawców. Filarami „Wesołej Lwowskiej Fali” byli: Szczepcio (Kazimierz Wajda) i Tońcio (Henryk Vogelfänger), a także Włada Majewska. Pozostali z zespołu to: Mira Grelichowska, Stanisław Wasiuczyński, Józef Wieszczek i Stanisław Czerny. Aprikosenkranz (Mieczysław Monderer) i Untenbaum (Adolf Fleischer) parodiowali język żydowski.
Aktorzy „Wesołej Lwowskiej Fali” podróżowali ze swoimi występami po całej Polsce. Aż do wybuchu wojny. We wrześniu 1939 roku zespół Polskiego Radia opuścił Lwów i radiostacja zamilkła. Zespół „Wesołej Lwowskiej Fali” przekroczył granicę polsko-rumuńską., by później dotrzeć do Francji. Zmobilizowany do Polskich Sił Zbrojnych przeszedł szlak bojowy z wojskiem polskim na Zachodzie: przez Francję, Wielką Brytanię, Włochy. W latach 1940–1946 na obszarze Francji, następnie Szkocji i Anglii była tworzona „Czołówka Teatralna Wojska Polskiego”.
Po wojnie zespół przestał istnieć. Większość jego członków pozostała na emigracji.
Hanna Dobias-Telesińska
