CENTRALNE OBCHODY 70. ROCZNICY „RZEZI WOŁYŃSKIEJ” W WARSZAWIE

11 lipca 2013 r.

Udział delegacji poznańskiej (TMLiKPW) w centralnych obchodach w Warszawie.

 

W dniu 11 lipca w Warszawie nasz Oddział reprezentowali  kol. Janusz Furmaniuk, Stanisław Łukasiewicz oraz Władysław Opiat i Marek Szpytko.

Obywatelskie obchody 70. rocznicy zbrodni wołyńskiej, bez patronatu prezydenta RP, rozpoczęły się od mszy św. o godz. 12.00

Po mszy w pochodzie z Placu Trzech Krzyży na Plac Zamkowy ruszyli parlamentarzyści, duchowni, działacze organizacji kresowych, kombatanci oraz krewni ofiar UPA, a wśród nich także świadkowie brutalnych zbrodni na Polakach. W marszu wzięli udział także członkowie grup rekonstrukcyjnych, harcerze i mieszkańcy stolicy; wielu z nich niosło biało-czerwone flagi oraz transparenty z nazwami miejscowości, w których zaatakowano Polaków, oraz liczbę ofiar.

O godz. 15.00 uczestnicy marszu oddali hołd pomordowanym mieszkańcom Kresów RP przed tablicą upamiętniającą ludobójstwo dokonane na Polakach przez nacjonalistów ukraińskich przy Domu Polonii przy Krakowskim Przedmieściu 64.  Tam odbyły się przemówienia zaproszonych gości, Apel Pamięci oraz chór odśpiewał pieśni patriotyczne.

Na placu Zamkowym Marsz Pamięci zakończył się koncertem patriotycznym, w którym wystąpił Teatr Muzyczny „Od Czapy” z zespołem Piotra Bajusa, Marcin Styczeń, Bożena i Lech Makowieccy oraz raper Tadek, znany z autorskiej płyty „Niewygodna Prawda”. Koncert prowadził Jan Pospieszalski.

Po koncercie zatrzymaliśmy się przy Pomniku Katyńskim odsłoniętym w maju 1998 r.

Na postoju taksówek okazało się, że warszawscy taksówkarze nie znają lokalizacji na mapie Warszawy Skweru Wołyńskiego, na którym rano Prezydent RP odsłaniał Pomnik. Po poszukiwaniach w internecie udało nam się ustalić dzielnicę (Żoliborz) i ulicę Gdyńską.

Ten skwer został tak zlokalizowany, aby nie był widoczny zarówno z szybkiej trasy alei Armii Krajowej, gdyż jest zasłonięty przez ekran akustyczny; jak i z wykopu tunelu ulicy Gdańskiej. Poprawność polityczna i tu zwyciężyła, tak jak i następnego dnia w Sejmie – który nie uchwalił uchwały stwierdzającej, że zbrodnie UPA na bezbronnych Polakach to było ludobójstwo; oraz nie zgodził się na ustanowienie dnia 11 lipca  Dniem Pamięci Męczeństwa Kresowian.

 

tekst: Władysław Opiat

WSPOMNIENIA WOŁYŃSKIE c.d.

„Książka niniejsza miała powstać jeszcze w 1967 roku,  jako czwarta część mojego cyklu „wołyńskiego”. Zawarłem nawet z wydawnictwem łódzkim umowę na piękny i wzruszający tytuł: „Pożegnanie z ziemią”. Ale w miarę zagłębiania się w temat, redaktorzy zaczęli wysuwać coraz nowe obawy i zastrzeżenia. Bo też część ta miała zawierać okresy o niezwykłej doniosłości: wkroczenie wojsk sowieckich na wschodnie obszary II RP i blisko dwuletnia okupacja, agresja niemiecka 1941 roku, a wreszcie punkt kulminacyjny gehenny Wołyniaków: likwidacja gett żydowskich i krwawa rozprawa band ukraińskich i UPA z narodem polskim, samoobrona Polaków i ocalenie resztek z pogromu.
Na dobrą sprawę nie można było wówczas przedstawić ani jednego wątku w sposób odpowiadający rzeczywistości.
Wszystko spowijało tabu!” – tak pisze Apoloniusz Zawilski we wstępie do powieści dokumentalnej, „Znów ożywają kurhany”, wydanej w 1997 r. przez Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów we Wrocławiu.

Apoloniusz Zawilski, żołnierz odznaczony Orderem Virtuti Militari za udział w kampanii wrześniowej, skazany na śmierć w 1951 roku i zwolniony w 1956 roku, urodził się w Kołodeżach na Wołyniu.

Rozwój wydarzeń we wsiach i miasteczkach na Wołyniu, które miały niebawem zniknąć z powierzchni, budowany jest na wydarzeniach sprzed drugiej wojny, pamiętniku nauczycielki, Mileny Andrzejewskiej, którą inspektor skierował z Mazowsza na trudny teren Wołynia, bo tu „Polacy Czesi Ukraińcy”, wspomnieniach młodego Sobczyńskiego herbu „Jastrzębiec” z Aleksandrówki, który Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu „z pierwszą lokatą skończył i otrzymał złotą szablę Prezydenta Rzeczypospolitej”, opowieści o Panu Kieszu, który z pochodzenia był Węgrem, medycynę w Kijowie skończył i zakochany w Polsce i jej kulturze w szpitalu polowym w Boremlu pozostał. Jest też opowieść o obchodach setnej rocznicy bitwy pod Boremlem, którą w 1832 roku stoczył generał Józef Dwernicki z Fiodorem Rudigerem. Hufiec harcerski sprowadzony przez Marcina Sobczyńskiego z Łucka przemaszerował z orkiestrą od „gminy do dworu państwa Wysockich, z parkiem słynnego projektanta angielskiego, Mac Claira, twórcy Arkad, Puław oraz wielu innych parków”. To historia i kultura, którymi chlubić się powinniśmy.
Wybucha wojna, atakują dwaj wrogowie i ujawnia się trzeci, który „rozbraja mniejsze grupy wycofujące się na wschód Wojska Polskiego i zabija żołnierzy lub pozostawionych u ludności rannych” (Bulbowcy). Zaczynają się napady na ludność cywilną. Kronikarz ks. J. Anczarski odnotował:
„?Ukraińcy szaleli wolnością. A pełnię wolności pojmowali, jako wyrżnięcie Polaków i Żydów. Tak często śpiewali mordując niemowlęta na oczach matek, gwałcąc dziewczęta i kobiety na oczach ojców i mężów:
„Smert! Smert! Lacham smert!
Smert żydiwsko-moskowskoji komunie!”
W rozprawie doktorskiej ks. Adam Kubasik pisze:
„UPA prowadziła walkę z ludnością polską z cała bezwzględnością, o czym świadczą przypadki wyrzynania całych wsi. Płonęły polskie gospodarstwa a chłopi polscy mordowani byli w najokrutniejszy sposób. Bandyci palili ich żywcem, wykłuwali oczy, obdzierali ze skóry i solili. Ciężarnym kobietom rozpruwano brzuchy i napełniano je szkłem. Niemowlęta przybijali do ściany podpisując „Polśkij oreł”. Nienawiść do orła przejawiali również rozdzierając niemowlęta za nóżki krzycząc „Tyś polski orzeł” lub wbijając niemowlę na widły.
Polacy zaczęli organizować samoobronę. Jednym z miejsc, gdzie uciekinierzy znaleźli ochronę była Sienkiewiczówka a w niej landwirt Leopold Hampel. „Postać ta stała się duchem opiekuńczym dla Polaków z całej okolicy, i każdy, kto ocalał z pogromu zachował ją we wdzięcznej pamięci.” Hampel po I wojnie, jako żołnierz armii austriackiej wracając do domu, wpadł w ręce Ukraińców, którzy związanego podpalili. Tak znalazł go patrol polskiej kawalerii ze Lwowa i stąd też była jego wdzięczność. Z dnia na dzień niewielka osada stała się skupiskiem kilkutysięcznej rzeszy uchodźców, a ponieważ w ataku na Uhrynów brało już nie kilkunastu czy kilkudziesięciu bandytów, ale tysiące, Hampel zorganizował ewakuację ludności do Łucka. „Kolumna kilkuset wozów wyjechała swoim czołem w południe – w środku kolumny jechał tabor niemiecki ubezpieczony przez załogę niemiecką, dalej na zewnątrz szło ubezpieczenie oddziałów polskich”.
Sytuację na Wołyniu najlepiej przedstawia Karolina Reubenbauer, żona dowódcy polskiej samoobrony w Sienkiewiczówce w relacji z 21 czerwca 1987 roku:
„Jak postępować mieli Polacy na Wołyniu?- pyta ona – Co mieli robić? Nie zaczepiali nikogo, nad nikim się nie znęcali, a obronić się to i sam Bóg nie zabrania”.
A co pisze w 2003 roku Wiktor Poliszczuk, ukraiński historyk, w artykule „Nie chodzi o przepraszanie tylko o potępienie OUN-UPA””:

„Wstyd mi za postawy moich ziomków, którzy powinni być sumieniem narodu ukraińskiego – Polaków usatysfakcjonować może jedynie jednoznaczne, wyraźne potępienie przez władze Ukrainy OUN jako organizacji, której formacje dopuściły się zbrodni ludobójstwa na ludności polskiej i ukraińskiej. Polacy mają prawo oczekiwać takiego potępienia ze strony władz Polski: Sejmu, Senatu i Prezydenta RP. Mimo, że istnieją dowody przedstawiające tragiczną rzeczywistość, oparte na dokumentach archiwalnych i zeznaniach świadków, nadal trwa posługiwanie się w polityce i publicystyce, a nawet nauce nieadekwatnymi pojęciami, terminami, nazwami”

Rok 2013:
XXXIV Zjazd Żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, pod patronatem Rektora Komendanta AON odbył się w dniach 13-14 lipca w siedzibie Akademii Obrony Narodowej w Warszawie-Rembertowie, w tym 14 lipca 2013r.o godz. 12:30 Msza św. koncelebrowana w Bazylice Archikatedralnej p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela.

Żołnierze 27 WDPAK to obrońcy ludności cywilnej na Wołyniu, świadkowie, którzy utrwalają pamięć o niewygodnej historii.

W Ostrówkach na przygotowywanym pomniku usunięty został polski orzeł.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbrodnia_w_Ostr%C3%B3wkach

W Porycku, gdzie została zlikwidowana cała wieś, jest pomnik z czasów sowieckich. Brak tylko części napisu, bardzo dokładnie został wymazany fragment mówiący, iż Polacy zginęli z rak ukraińskich nacjonalistów.
Niektórzy Polacy gotowi są współfinansować inicjatywę ze strony ukraińskiej, postawienie tablicy w każdym miejscu po zlikwidowanej polskiej osadzie, z nazwą wsi i listą jej mieszkańców.

Bożena Ratter

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Ciekawsze strony o obchodach 70 rocznicy zbrodni wołyńskiej oraz komentarze, wypowiedzi i wspomnienia.

http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/47819,przyszla-garstka-ludzi.html      

http://www.youtube.com/watch?v=NR15sgdiPmE

Komentarz Michalkiewicza http://www.michalkiewicz.pl/tekst.php?tekst=2872

http://niepoprawni.pl/category/tagi-video/marsz-pamieci – film zawiera interesujące rozmowy z uczestnikami marszu miedzy innymi z Jackiem  E. Wilczurem, urodzonym we Lwowie.  W czasie minionej wojny i okupacji Lwowa wraz z grupą dzieci rozbijał i okradał niemieckie wagony towarowe i magazyny wojskowe, otrzymując w ten sposób całą rodzinę. Dwukrotnie aresztowany. Osadzony i skazany na karę śmierci, odbity z więzienia w przededniu egzekucji. Jeden z najmłodszych żołnierzy Jana Piwnika – Ponurego. Dwukrotnie ranny w walkach z Niemcami, dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Ukończył dwie wyższe uczelnie. Doktorat uzyskał na Wydziale Historycznym UW. Pracował w Głównej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Opublikował w kraju i za granicą 23 książki poświęcone II wojnie światowej, ludobójstwu hitlerowskiemu oraz ok. 2000 artykułów, z czego ok. 600 poświęconych zagładzie narodów polskiego i żydowskiego, losom więźniów i jeńców wojennych w obozach niemieckich. Wykładowca akademicki – specjalista w zakresie niemcoznawstwa, dziejów Ukrainy i Litwy w latach II wojny światowej.

 

Jest autorem książki „Do nieba nie można od razu”. To szczególnego rodzaju kronika zagłady mieszkańców Lwowa po zajęciu miasta przez wojska niemieckie 30 czerwca 1941, opis bestialstwa ukraińskich nacjonalistów, męczeństwa Polaków i Żydów. Książka stanowi dokument epoki Holocaustu polskiego i żydowskiego. http://www.lwow.home.pl/wilczur/do-nieba.html

W Marszu Pamięci wzięła udział  Lucyna Kulińska, prezes Społecznej Fundacji Pamięci Narodu Polskiego, która tak mówi o 70 rocznicy zbrodni UPA:http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=8175

https://lwowiacy.pl/wp-content/uploads/2017/03/plik_usinięty.png

Wł. Opiat

 

SPOTKANIE Z ZYGMUNTEM MAŁAWSKIM – OCALAŁYM Z „RZEZI WOŁYŃSKIEJ”

W ramach obchodów 70. rocznicy „Rzezi Wołyńskiej” w dniu 17 lipca o godz. 16.00 odbędzie się z spotkanie z Zygmuntem Maławskim, który przeżył „Rzeź Wołyńską”. W pok. 336 (III p.) w Centrum Kultury ZAMEK przy ul. Św. Marcin 80/82 będzie można wysłuchać jego wspomnień o tragicznych losach jego bliskich.

Serdecznie zapraszamy na spotkanie.

Hanna Dobias-Telesińska

Obchody 69 rocznicy operacji „Ostra Brama” w ramach „Akcja Burza”

v:* {behavior:url(#default#VML);}
o:* {behavior:url(#default#VML);}
w:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}

Normal
0
21

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;}

Bodaj widzieć padając w ataku, Polskę wolną i czystą jak łza…”

7 lipca 2013 r. Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej Oddział w Poznaniu oraz Środowisko „Ostra Brama” Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Poznaniu zaprosili nas na uroczyste obchody 69 rocznicy operacji „Ostra Brama” w ramach „Akcja Burza”.

Przedstawiciele naszego Oddziału wzięli udział we Mszy św. w kościele p.w. Św. Wojciecha oraz modlitwie i złożeniu kwiatów pod tablicą pamiątkową poświęconą „Bohaterom Armii Krajowej Okręgu Wileńskiego i Nowogródzkiego”.

We Mszy św. odprawionej przez ks. proboszcza Marka Kaisera uczestniczyły poczty sztandarowe Środowiska „Ostra Brama” oraz Związku Sybiraków – Koło Poznań-Grunwald. Uczestnicy Mszy św. odśpiewali „Modlitwę Partyzancką”, która towarzyszyła leśnym oddziałom AK. 
Po Mszy św. zebrani przy tablicy epitafijnej, umieszczonej na murze otaczającym teren przykościelny, odmówili modlitwy w intencji poległych żołnierzy i dowódców w walkach o wolność Ojczyzny, odśpiewali pieśń partyzancką: „Na znojną walkę, krwawy bój, z wrogami”, złożyli kwiaty i zapalili znicze.

Po uroczystościach odbyło się spotkanie uczestników na małym poczęstunku w salce katechetycznej przy kościele.  Wspominano wydarzenia sprzed lat, wspólnie śpiewano pieśni patriotyczne, partyzanckie i kresowe.

Spotkanie zgromadziło wielu przedstawicieli Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej z Poznania oraz kombatantów.

tekst: Hanna Dobias-Telesińska

fot.: Małgorzata Jagielska i Roman  Waśko

MODLITWA  PARTYZANCKA

Słowa i tekst: Adam Kowalski

 

O Panie, któryś jest na niebie,

Wyciągnij sprawiedliwą dłoń,

Wołamy ze wszech stron do Ciebie

O polską moc i polską broń!

            O Panie, skrusz ten miecz, co siekł nasz kraj,

            Do wolnej Polski nam powrócić daj,

            By stał się źródłem nowej siły

            Nasz dom, nasz kraj!

O Panie, usłysz prośby nasze,

Wysłuchaj nasz tułaczy śpiew,

Znad Wilii (Warty), Wisły, Niemna, Bugu,

Męczeńska do Cię woła krew.

            O Panie, skrusz ten miecz, co siekł nasz kraj…

O Panie, wejrzyj sprawiedliwie

Na walkę naszą w ciemną noc.

Modlimy się o to gorliwie,

By okupanta złamać moc.

            O Panie, skrusz ten miecz, co siekł nasz kraj…

W poszumie drzew, o Twórco Panie,

Błogosław nasz Żołnierski trud.

Cokolwiek stało się lub stanie,

Nie damy Kresów – to nasz ślub.

            O Panie, skrusz ten miecz, co siekł nasz kraj…

Utwór ten został napisany w październiku 1939 roku. Jego autorem jest kpt. Adam Kowalski, który został internowany w Rumunii, gdzie znalazł się po zakończeniu kampanii wrześniowej. Podczas pobytu w Bals przelał część swoich uczuć na papier, tworząc utwór, do którego napisał także melodię. Po opuszczeniu Rumunii udał się do Francji, gdzie walczył w  Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Następnie znalazł się w Wielkiej Brytanii. Wraz z nim wędrowała pieśń, którą podchwycili żołnierze, dorabiając dodatkowo alternatywne wersje. Wśród nich szeroko rozpowszechniona stała się „Modlitwa partyzancka” śpiewana w okupowanym kraju, do którego przynieśli ją cichociemni, wysyłani z Wielkiej Brytanii.

 

lipca wierni
Kombatanci podczas Mszy św.
lipca ludzie
Ks. Marek Keiser prowadzi modlitwę za zmarłych
tablica wazon
Tablica pamiątkowa poświęcona poległym bohaterom Armii Krajowej Okręgu Wileńskiego i Nowogródzkiego

SENTYMENTALNA PODRÓŻ DO LWOWA Z BIUREM PODRÓŻY „METRO”

BIURO PODRÓŻY „METRO”

50-034  Wrocław                                                          

ul. Bałuckiego 10/1A                                                      

tel. 71/780-46-22   

tel/fax 71/780 58 01    

e-mail:bpmetro@wp.pl     

www.bpmetro.pl

sentymentalna  podróż  do  lwowa oraz spektakl w operze lwowskiej

12.09 – 15.09.2013                              

1. DZIEŃ:  Zbiórka i wyjazd  z Wrocławia o godz. 05:00. Przejazd przez Kraków, Rzeszów, Przemyśl, po drodze krótkie postoje    sanitarne. Przekroczenie granicy w Medyce. Przyjazd do Lwowa, zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja, nocleg. 

2. DZIEŃ: Śniadanie. Zwiedzanie LWOWA z przewodnikiem: Rynek z Kamienicą Królewską i Czarną, Katedra ormiańska, Kaplica Boimów; kościoły: Dominikanów, Jezuitów, Bernardynów; Cerkiew Wołoska, grekokatolicka katedra św. Jura, kościół św. Elżbiety, Opera Lwowska (zwiedzanie wnętrz). Cmentarz Łyczakowski i Orląt Lwowskich. Obiadokolacja, czas wolny na spacer lub odpoczynek. Nocleg.        

3. DZIEŃ: Śniadanie. Przejazd na Wysoki Zamek (panorama miasta) z Kopcem Unii Lubelskiej, Wzgórza Wóleckie – miejsce mordu profesorów lwowskich. Dalej zwiedzanie miasta: Ossolineum, Pałac Potockich, Uniwersytet, Kasyno Szlacheckie. Czas wolny na  chwile relaksu w jednej z  lwowskich kawiarenek na Starówce lub spacer, zakupy pamiątek. Obiadokolacja. Dla chętnych – wyjście na spektakl do Opery Lwowskiej.  Nocleg.

4. DZIEŃ: Śniadanie. Wyjazd do Polski. Po drodze przerwa na ciepły posiłek, krótki odpoczynek. Powrót w godzinach wieczornych.

                                                        CENA           690 zł        

ŚWIADCZENIA:

   Przejazd komfortowym autokarem – (barek, video, WC, klimatyzacja)

      – Zakwaterowanie:  3  noclegi w hotelu **/***, pok. 2-,3-os. z łazienkami

      –  Wyżywienie: 3 śniadania, 3 obiadokolacje oraz ciepły posiłek w drodze powrotnej

      –  Opieka pilota,

      –  Ubezpieczenie NNW, KL

 Uwaga:

Cena wycieczki nie obejmuje biletów wstępów do zwiedzanych obiektów, miejscowych przewodników

(ok. 20 EURO), ceny biletu do Opery (dla chętnych) – ok. 15 – 20 EUR

Obchody 70. rocznicy rzezi wołyńskiej w Poznaniu

            Z uwagi na centralne uroczystości 11 lipca w Warszawie, poznański Oddział TML i KPW 70. rocznicę rzezi wołyńskiej obchodzić będzie 12 lipca 2013 r. Odbędą się one w kościele o.o. Dominikanów przy ul. Tadeusza Kościuszki 97/99 w Poznaniu.

          O godz. 1700 przeor Dominikanów w Poznaniu odprawi Mszę św. w intencji ofiar ludobójstwa na Wołyniu.

        Po Mszy św. na terenie dziedzińca kościoła o.o. Dominikanów odsłonięta zostanie tablica pamiątkowa poświęcona Polakom okrutnie wymordowanym na Wołyniu w latach 1943 – 1947.

            Serdecznie zapraszamy wszystkich, którzy chcą uczcić pamięć pomordowanych Rodaków.

        Jednocześnie informujemy, że tegoroczne XVI Dni Lwowa i Kresów poświęcone będą także 70. rocznicy rzezi wołyńskiej. Program podany zostanie w terminie późniejszym.

Hanna Dobias-Telesińska

OBCHODY 70. ROCZNICY „RZEZI WOŁYŃSKIEJ”

DEKLARACJA

SPOŁECZNEGO KOMITETU ORGANIZACYJNEGO OBCHODÓW

ROCZNICY 11 LIPCA

            Ludobójstwo dokonane na ludności polskiej przez nacjonalistów ukraińskich podczas II wojny światowej było jedną z najstraszniejszych zbrodni w historii narodu polskiego. Te tragiczne wydarzenia wspominamy 11 lipca w rocznicę wołyńskiej „krwawej niedzieli”, kiedy równocześnie wymordowano Polaków w 99 miejscowościach na Wołyniu.

            Społeczny Komitet Organizacyjny Obchodów Rocznicy 11 Lipca stawia sobie za cel godne uczczenie pamięci ofiar i uszanowanie ich rodzin, pośród których żyją jeszcze świadkowie tortur i zabójstw swoich najbliższych, przywrócenie świadomość społecznej o zagładzie ludności cywilnej w województwach: wołyńskim, lwowskim, tarnopolskim, stanisławowskim, poleskim i lubelskim, o zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez ich sąsiadów, obywateli polskich – członków szowinistycznych formacji OUN-UPA, 14 Dywizji SS „Galizien” oraz policji ukraińskiej przy współudziale ludności chłopskiej i części kleru grekokatolickiego. Prawie pięć tysięcy miejsc, prawie dwieście tysięcy bezbronnych ofiar wciąż czeka na upamiętnienie, a tysiące żyjących – na przywrócenie prawdy historycznej o planowym i okrutnym likwidowaniu narodu polskiego. Uważamy za swój obowiązek przestrzeganie młodego pokolenia przed wpływem i skutkami ideologii opartej na nienawiści i pogardzie dla człowieka. 

            Przez lata państwo polskie nie objęło opieką psychologiczną rodzin ofiar. Ocaleni z pogromów z trudnością mówili o tym, co widzieli. Traumę rodziców i dziadków wyniesioną z doświadczeń II wojny odziedziczyli ich potomkowie. 

            Społeczny Komitet Organizacyjny Obchodów Rocznicy 11 Lipca zaprasza do współpracy. Solidarność z ofiarami i ich rodzinami jest naszym wspólnym obowiązkiem.

W skład Społecznego Komitetu Organizacyjnego Obchodów Rocznicy 11 Lipca wchodzą:

1.      ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, proboszcz ormiańskokatolickiej parafii południowej

2.      Janina Kalinowska, Stowarzyszenie Upamiętniania Polaków Pomordowanych na Wołyniu w Zamościu

3.      Małgorzata Kola, Stowarzyszenie „Huta Pieniacka” we Wschowej

4.      Krzysztof Krzywiński, Stowarzyszenie Kresy – Pamieć i Przyszłość w Chełmie

5.      Mirosław Gilarski, Radny Miasta Krakowa

6.      Wiesław Tokarczuk, Kraków

7.      dr Lucyna Kulińska,  Społeczna Fundacja Pamięci Narodu Polskiego

8.      Henryk Bajewicz, Stowarzyszenie Kresowe „Podkamień” w Wołowie

9.      prof. Bogusław Paź, Wrocław

10.  Andrzej Zapałowski, Podkarpacka Liga Samorządowa

11.  Aleksandra Biniszewska, Muzeum Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich

12.  Ewa Szakalicka, Federacja Organizacji Kresowych

13.  Mateusz Dzieduszycki, Razem TV

14.  Ada Ogonowska, Warszawa

15.  Zygmunt Mogiła -Lisowski, Towarzystwo Miłośników Wołynia i Polesia

16.  Andrzej Siedlecki, Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej

17.  Rafał Żak, Liga Obrony Suwerenności

18.  Danuta Skalska, Światowy Kongres Kresowian

19.  Krzysztof Alwast, Komitet Historyczny „Pamięć” w Grodzisku Mazowieckim

20.  Andrzej Mosiejczyk, Prabuckie Stowarzyszenie Kresowiaków

21.   Wiktor Węgrzyn, Motocyklowy Rajd Katyński

22.  Jan Kasprzyk, Związek Piłsudczyków

23.  Zbigniew Okorski, Związek Towarzystw Gimnastycznych ?Sokół? w Polsce

24.  Artur Górski, Poseł na Sejm RP

25.  prof. Bogumił Grott, Kraków

26.  Wojciech Korkuć, Warszawa

27.   dr hab. Leszek Jazownik, Zielona Góra

28.  dr hab.  Andrzej A. Zięba, Kraków 

29.  Stanisław Szarzyński, Klub Inteligencji Katolickiej w Przemyślu,

30.   Zdzisław Koguciuk, Porozumienie Pokoleń Kresowych w Lublinie

31.  Zdzisław Malinowski, Częstochowa

32.  Tomasz Kwaśnicki, Kresy.pl

33.  Paweł Pierzchanowski, V-Production

34.  Edward Bień, Stowarzyszenie Kresowian Ziemi Dzierżoniowskiej

11 lipca 2013 r. centralne obchody 70 rocznicy Rzezi Wołyńskiej odbędą się w Warszawie. Poznański Oddział TML i KPW organizuje wyjazd na uroczystości dla wszystkich, którzy chcą w nich wziąć udział. Chętni mogą zgłaszać się w każdą środę w godz. 16.00 – 17.00 do pok. 336 w Centrum Kultury ZAMEK, do 3 lipca b.r.

Program obchodów w Warszawie jest następujący:

– godz. 12.00 – Msza św. w intencji ofiar ludobójstwa na Kresach odprawiona zostanie przed kościołem pw. św. Aleksandra na pl. Trzech Krzyży.

– godz. 13.30 – Marsz Pamięci z Placu Trzech Krzyży ul. Nowy Świat w stronę Krakowskiego Przedmieścia do Placu Zamkowego pod tablicę na Domu Polonii poświęconą pomordowanym. Złożenie kwiatów i zapalenie zniczy, przemówienia okolicznościowe, zaprezentowanie stowarzyszeń kresowych, zaproszenie do udziału w imprezach towarzyszących.

– godz. 16.00 – Koncert Pamięci – oratorium Krzesimira Dębskiego „Kres Kresów…” – Park Agrykola.

– godz. 18.00 – Zakończenie oficjalnych obchodów na Placu Zamkowym

Gorąco zachęcamy Kresowiaków do masowego uczestnictwa w uroczystościach, by uczcić pamięć tysięcy bestialsko pomordowanych Polaków. Marsz będzie miał charakter żałobny i podniosły. Można przygotować transparenty z nazwami miejscowości kresowych, w których mieszkali idący w pochodzie.

Podczas Koncertu Pamięci w parku Agrykola na wielkim ekranie pokazywane będą przedwojenne zdjęcia Kresowiaków, którzy zostali wymordowani przez ukraińskich nacjonalistów. Przedstawiać będą ich żyjących, uśmiechniętych, w różnych sytuacjach rodzinnych, np. obchodzących I Komunię Świętą.

O ustalonej godzinie odezwą się dzwony warszawskich kościołów, by w ten sposób oddać hołd pomordowanym na Kresach Południowo-Wschodnich.

W sprawach obchodów można kontaktować się ze Społecznym Komitetem Organizacyjnym Obchodów Rocznicy 11 Lipca: tel. 609 963 763, tel. 602 603 588

Hanna Dobias-Telesińska

KRESOWE PIELGRZYMKI

KRESOWE PIELGRZYMKI

Pielgrzymka  Wileńska

25-29.07.2013r. lub 15-19.08.2013 r.

Wilno, Troki, Kowno

– trasa ok. 2,5 tys. km;

– 4 noclegi w hotelach z wyżywieniem;

Pielgrzymka  Podolska

01.07-07.07.2013r. lub 07.09-13.09.2013 r.

Lwów, Krzemieniec, Zbaraż, Tarnopol, Trembowla, Czortków, Kamieniec Podolski, Chocim, Jazłowiec, Buczacz, Stanisławów, Żółkiew

– trasa to ok. 3 tys. km;

– 5 noclegów w hotelach z wyżywieniem;

– zwiedzamy nekropolie, świątynie i inne obiekty kultury kresowej;

– możliwość dojazdu do „swoich” miejscowości.

Zgłoszenia:

Familijne Stowarzyszenie Zbarażan w Lubinie

tel. 76/ 846 55 37

kom. 721 465 537 

e-mail: tokarczuk.s@op.pl

ZMARŁ RYSZARD MOSINGIEWICZ

v:* {behavior:url(#default#VML);}
o:* {behavior:url(#default#VML);}
p:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
v:textbox {display:none;}

 nekrolog01
Śp. Ryszard   Mosingiewicz
(1945 – 2013)
12 maja 2013 r. zmarł Ryszard Mosingiewicz.
Urodził  się we Lwowie 23.06.1945 roku. Wraz z  rodziną przybył do Bytomia. Tu się uczył i pracował. Ponad 20 lat występował na deskach scenicznych. Występował w kabarecie „Pacałycha”, gdzie  stworzył najpopularniejszą postać Szczepka Migacza. Jako artysta amator grał również w słynnych filmach: „Dom” w reżyserii Jana Łomnickiego i „W Ciemności”w reżyserii Agnieszki Holland. Wielką jego pasją było pisanie tekstów wierszowanych, na który przerobił dialogi  Szczepka i Tońka oraz inne, szczególnie w bałaku lwowskim. Nagrał również kilka płyt z monologami, dialogami i piosenkami lwowskimi. Do końca  w sercu pozostały mu Kresy i Lwów.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 17 maja w Bytomiu.

Rodzinie wyrazy żalu i współczucia składa Zarząd Poznańskiego Oddziału TML i KPW

 

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;}

Ważne pragnienie mam na pożegnanie.

Naj  że kresowian, którzy są skłóceni

Niebiańską wolą złączy pojednanie,

Bo z jednej matki –  ziemi – my zrodzeni.

I naj nie dzielu nas żadne granice,

Bo kiedy wstąpią w nasze dusze czarci,

Twarze  skryją  sromotne przyłbice?        

Damy świadectwo –

                      Że my nic nie warci !  

 

                                   Ryszard Mosingiewicz

v:* {behavior:url(#default#VML);}
o:* {behavior:url(#default#VML);}
p:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
v:textbox {display:none;}