Z głębokim smutkiem informujemy, iż dnia 7 kwietnia zmarł profesor Wiesław Barczyk – członek kolegium redakcyjnego „Głosów Podolan” w latach 2001– 2018, wielce zasłużony dla naszego pisemka, ostatni żyjący członek redakcji „warszawskiej” i ostatni żyjący współpracownik redakcyjny pani Ireny Kotowicz.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Poznaniu 15 kwietnia o godz. 14.30 na cmentarzu Junikowskim. W pożegnaniu wezmą udział przedstawiciele naszej redakcji.
Wiesław Barczyk urodził się w 1927 roku w Częstochowie w rodzinie rzemieślniczej. Podczas okupacji uczęszczał do szkoły handlowej i na tajne komplety w Warszawie, maturę zdał w 1947 roku w Lęborku. Studiował w Toruniu, gdzie uzyskał dyplom magistra filozofii.
Do roku 1952 był asystentem na wydziale matematyczno-fizycznym w katedrze Geologii i Paleontologii na UMK w Toruniu. W 1952 r. został przeniesiony służbowo na Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Doktoryzował i habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim. Na profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Warszawskiego został powołany w 1975 r. W latach 1952-1998 pracował na Wydziale Geologicznym UW m.in. w katedrze Geologii Ogólnej i Katedrze Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych. Był także kierownikiem wydziałowego Muzeum Geologicznego. Dwukrotny uczestnik Międzynarodowej Ekspedycji Geologicznej na Kaukazie w latach 1974 i 1975.
Członek wielu komisji senackich UW, licznych stowarzyszeń m.in. Przyjaciół Uniwersytetu Warszawskiego (wieloletni członek zarządu), Rady naukowej Tatrzańskiego Parku Narodowego (wieloletni wiceprezes), Polskiego Towarzystwa Geologicznego, współzałożyciel Spółdzielni mieszkaniowej „Oświata”, gdzie także był wiele lat członkiem rady nadzorczej.
Za swoje prace i osiągnięcia odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotym Krzyżem Zasługi.
Był członkiem warszawskiego „Klubu Podole” przy S/O TMLiKPW, a od 2001 r. członkiem redakcji „Głosów Podolan”, w której zastąpił swoją zmarłą żonę, pochodząca ze Skałatu Ewę Popiel-Barczyk. Z członkostwa w redakcji ustąpił w 2018 r. z powodu stanu zdrowia.
Pan Profesor był bardzo płodnym autorem. Jego artykuły zostały opublikowane w aż 39 numerach naszego pisemka, co lokuje go na drugiej pozycji najczęściej publikujących w „Głosach” autorów. Bardzo ucieszył go fakt kontynuacji pisma w Poznaniu o czym wspomniał w swoim ostatnim artykule z okazji naszego 30-lecia.
Pan Profesor dożył pięknego wieku 97 lat. Być może wpływ miała na to praca w redakcji, gdyż każdy z dawnej redakcji przekroczył wiek 90 lat. Przypomnijmy: Antoni Gołębiowski przeżył 92 lata, natomiast Irena Kotowicz i Jerzy Stopa po 96 lat. Pomimo pięknego wieku, ogarnął nas w redakcji smutek – odszedł ostatni redakcyjny łącznik z dawnymi „Głosami”, osób wielce dla nas zasłużona.
Cześć jego pamięci!
Igor Megger red. naczelny Głosów Podolan
