ŚWIĘTOWANIE U LWOWIAKÓW

Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią, w środę 15 marca świętowaliśmy imieniny Krystyny i Bożeny (naszej wieloletniej Pani Prezes, obecnie Prezes Honorowej), a także piękny jubileusz pani Dobrochny. Był tort, wspólny śpiew. Wprowadzamy zwyczaj, że każdy ,,świętujący” z nami losuje z ,, pudełka mocy” pozytywne motto życiowe dla siebie. W ubiegłym tygodniu, 8 marca, wszystkie panie otrzymały zrobione na miejscu przez uczestników spotkania, specjalne

,, wachlarze dobrych myśli”.

W następną środę zapraszamy do składania życzeń drogiemu panu Józefowi. Nie zabraknie pysznego tortu od specjalistki tego gatunku ciasta – pani Mai. Kto jeszcze nie próbował – koniecznie niech do nas zawita 22 marca w godz. 16.00- 17.00.

Serdecznie zapraszamy! U lwowiaków naprawdę co środę coś się dzieje.

(Oczywiście, nie zapominając o tym, że epidemia się na dobre nie skończyła, zgodnie z umową, przychodzą osoby bez oznak jakiejkolwiek infekcji. Tę informacje podajemy dla tych, spośród  naszych członków, którzy mają obawy, a takie informacje do nas docierają.)

Również zgodnie z zapowiedzią odwiedził nas wczoraj profesor Lech Szajdak.

Profesor przybliżył nam bardzo ciekawą historię życia swojego ojca Stefana:  urodzonego w Wielkopolsce – pracującego i tworzącego na Wołyniu – „podróż” na Syberię –  Bliski Wschód – Monte Cassino – Anglia – Wielkopolska (Środa).

Ojciec był nauczycielem i poetą. Na Wołyniu współtworzył grupę poetycką „Wołyń” (Stefan Szajdak, Czesław Janczarski, Wacław Iwaniuk, Zygmunt J. Rummel, Józef Łobodowski, Zuzanna Ginczanka, Jan Śpiewak, Władysław Milczarek, Stefan Bardczak, Bazyli Podmajstrowicz).

Profesor Lech Szajdak odnalazł w archiwum w Łucku dokumenty „pamiętające” pobyt ojca na Wołyniu, a w przedwojennej prasie wiersze poetów.

Całą tę bardzo ciekawą historię życia, twórczość ojca i poetów z grupy poetyckiej profesor utrwalił w niezwykle starannie wydanych opracowaniach i szeregu (10) wystaw w „godnych” miejscach w Polsce, na Ukrainie i w Rumunii.

Autor przekazał książki do naszej biblioteki.  Było to bardzo ciekawe spotkanie, chyba nie wyczerpane…

Katarzyna Kwinecka, Wanda Butowska

    

KOMUNIKAT WS. STATUETKI „SEMPER FIDELIS” NA ROK 2023

Informujemy, że w 2023 roku, kolejny raz, podczas organizowanych „Dni Lwowa i Kresów w Poznaniu”, wybranej osobie wręczona zostanie Statuetka Lwa, która jest odzwierciedleniem nadania honorowego wyróżnienia „Semper Fidelis”. Statuetka, którą wykonał artysta plastyk Jarosław Lebiedź, nawiązuje formą do lwów, jakie stały przed wojną przed Ratuszem we Lwowie. Statuetkę od ponad 15 lat przyznaje poznański Oddział TMLiKPW. Otrzymują ją osoby szczególnie zasłużone dla ratowania dziedzictwa narodowego Kresów, upamiętniania miejsc pamięci narodowej czy niesienia pomocy Polakom i ich potomkom na wschodzie.

Zgłoszenia kandydatów do tego wyróżnienia listownie lub drogą elektroniczną przyjmowane są do 15 kwietnia 2023 roku. Prosimy o nadsyłanie na nasz adres swoich propozycji kandydatów do wyróżnienia, wraz z uzasadnieniem. Zgłoszenia prosimy kierować na adres: Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział w Poznaniu, CK „Zamek” ul. Św. Marcin 80/82 p.336, 61-809 Poznań. Szczegółowych informacji udziela sekretarz Oddziału Wanda Butowska, tel. 508 395 836. Zgłoszenia mogą składać osoby prywatne jak i instytucje, towarzystwa, oddziały TMLiKPW itd.

Dotychczas statuetką „Semper Fidelis” wyróżnieni zostali:

2007 – Andrzej Przewoźnik – Sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Dzięki jego staraniom odbudowano Cmentarz Obrońców Lwowa, a także otwarto cmentarze katyńskie.

2008 – prof. Andrzej Stelmachowski – weteran AK, minister edukacji. W latach 1990–2008 był prezesem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” w Warszawie, gdzie dał się poznać jako wybitny znawca problemów Polaków rozsianych po całym świecie. Doskonale rozumiał problemy Polaków na Kresach i na ich rzecz pracował.

2009 – Szczepan Siekierka – weteran walk z OUN-UPA, wieloletni prezes Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, redaktor naczelny czasopisma „Na Rubieży”. Inicjował budowę 19 pomników i ponad 120 tablic poświęconych ofiarom ludobójstwa w różnych miejscowościach na terenie kraju.

2010 – Tadeusz Tomkiewicz – weteran AK, twórca „Ogniska Bukaczowczan”, redaktor „Biuletynu Bukaczowieckiego”, współautor książek „Cmentarz w Bukaczowcach” oraz „Moje Bukaczowce”.

2011 – prof. Stanisław Nicieja – historyk, twórca Uniwersytetu Opolskiego, autor monumentalnych prac na temat Kresów, takich jak „Cmentarz Łyczakowski” czy cyklu książek „Kresowa Atlantyda”.

2012 – Emilia Chmielowa – działaczka polonijna we Lwowie, współtwórca i prezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie. Bezpośrednio zaangażowana w powstanie nowych szkół polskich: w Mościskach, Strzelczyskach, Dowbyszu i Gródku Podolskim.

2013 – Władysław i Ewa Siemaszko – ojciec (weteran 27 DP AK) i córka, wielce zasłużeni w upamiętnianie ofiar ludobójstwa na Wołyniu. Autorzy wielu książek, w tym pomnikowej „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945”.

2014 – ks. prof. Józef Wołczański – historyk zajmujący się martyrologią ludności polskiej i Kościoła katolickiego na Kresach Wschodnich II RP. Autor dwutomowego dzieła „Eksterminacja Narodu Polskiego i Kościoła Rzymskokatolickiego przez ukraińskich nacjonalistów w Małopolsce Wschodniej w latach 1939–1945”.

2015 – Zbigniew Chrzanowski – dyrektor i reżyser Polskiego Teatru Ludowego we Lwowie. Jako dyrektor zawsze z poświęceniem stara się nieść słowo polskie, prezentując dorobek ojczystej kultury.

2016 – Mirosława Tomecka – Ukrainka o wielkim sercu dla Polaków. Prezes Towarzystwa Pomocy Polakom „Wielkie Serce” w Nowym Rozdole. Wraz ze zmarłym w 2015 roku mężem jest twórczynią polskiej szkoły w Nowym Rozdole, a jej uczniowie zdobywają wiele nagród na konkursach polonijnych.

2017 – Janusz Wasylkowski – publicysta, dyrektor Instytutu Lwowskiego, autor wielu pozycji na temat miasta Lwowa: jego ludzi, kultury, historii. Twórca „Rocznika Lwowskiego”.

2018 – ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski – wybitny kapłan, bezkompromisowy i wielce zasłużony dla spraw kresowych, niestrudzona postać w walce o pamięć ofiar Rzezi Wołyńskiej.

2019 – Tomasz Kuba Kozłowski – historyk, pracownik warszawskiego Domu Spotkań z Historią, w którym zajmuje się popularyzacją Kresów Wschodnich. Autor dziesiątków wykładów historycznych i wystaw poruszających wszystkie wątki wielokulturowości Kresów. Jego wykłady zawsze cieszą się wielką popularnością.

2020 – Irena Kotowicz – żołnierz podziemia niepodległościowego, więzień UB. Twórca i prezes warszawskiego Klubu „Podole” przy Stołecznym Oddziale TMLiKPW oraz twórca i redaktor naczelny czasopisma „Głosy Podolan”.

2021 – Teresa Dutkiewicz – działaczka polonijna we Lwowie, współtwórca i wiceprezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie. Redaktor polskiego czasopisma na Ukrainie „Nasze Drogi”.

2022 – Stanisław Srokowski – literat przypominający w środkach masowego przekazu ludobójstwo na naszym narodzie dokonywane przez ukraińskich nacjonalistów na Kresach II RP. Autor kilkunastu książek i dziesiątków artykułów na ten temat. Współautor scenariusza wielokrotnie nagradzanego filmu „Wołyń”.

Zarząd Poznańskiego Oddziału TMLiKPW

IMIENINY, 8 MARCA, ITD…

Środowe spotkanie, odbyło  się zgodnie z zapowiedzią: był własnoręczny tort  chałwowy Mai, panowie wznieśli toast (wszak to 8 marca),  pani Kasia zmierzyła się z aparaturą prezentując film o „Lwowskiej Fali” – początkach radiofonii, występujących aktorach, byli oczywiście Szczepko i Tońko, nuciliśmy dawne szlagiery. Było bardzo sympatycznie.

W następną środę imieniny Bożeny i Krystyny.

Zapowiedział się też prof. Lech Szajdak – autor kilku wystaw, w tym zapowiadanej we wcześniejszej poczcie, wystawie w Muzeum Niepodległości w Warszawie „Portret z wierszy i pamięci.  Grupa Poetycka „Wołyń”. Autor – syn poety Stefana Szajdaka –  zaprezentuje  książki i podzieli się refleksjami ze swoich spotkań autorskich w kraju i poza (Ukraina, Rumunia).

Prof. dr hab. Lech Wojciech Szajdak jest autorem 9 wystaw pt. „Portret z Wierszy i Pamięci. Grupa Poetycka „Wołyń” w Polsce, w Ukrainie i Rumunii, dedykowanej działającej w latach 30-tych XX wieku Grupie Poetyckiej „Wołyń”.

10 wystawa otwarta zostanie w Muzeum Niepodległości w Warszawie 23 marca 2023 roku

Informacja o wystawie dostępna jest na Facebooku Muzeum Niepodległości pod linkiem:

https://www.facebook.com/events/220928837076723/?ref=newsfeed&locale=pl_PL

oraz w facebooku wydawnictwa z Ostroga na Wołyniu pt. „Wołanie z Wołynia”

https://www.facebook.com/Wolanie/photos?locale=pl_PL

a ponadto w facebooku czasopisma Monitor Wołyński, wydawanego w Łucka na Wołyniu

https://monitorwolynski.com/pl

tekst i foto: Wanda Butowska

NASZE POCZYNANIA

Szanowni Państwo,
tymczasem mamy kilka nowych informacji oraz zaproszeń:

1) W związku ze wzrostem kosztów utrzymania, Zarząd oddziału poznańskiego TMLiKPW podjął uchwałę o utrzymaniu wysokości składki członkowskiej, ale oprócz tego wprowadza dodatkową opłatę (jak istniejący dawniej fundusz lwowski), która byłaby przeznaczona na działalność statutową Oddziału. Jest to 50 zł./rok (co miesięcznie daje 4,- zł. z groszem). Nie jest to więc bardzo duże obciążenie, ale bez tej dodatkowej opłaty nie jesteśmy w stanie dłużej utrzymywać naszej siedziby po podwyżkach, jakie odczuwają wszystkie organizacje. Jeżeli kogoś z Państwa stać na większe wsparcie, to zachęcamy. Wdzięczni będziemy za każdą złotówkę. W skrócie to wygląda tak:
Osoby pracujące: 80,- + 50,- = 130,- /rok
Renciści, emeryci: 40,- + 50,- = 90,-/rok
Osoby po 80 urodzinach: 20,- + 50,- = 70,-/rok
Wpłat można dokonywać w siedzibie CK Zamek pok.336 w środy godz. 16-17.30
lub na konto Oddziału:
Konto: PKO BP : 06 1020 4027 0000 1302 0293 3455

2) Bardzo prosimy również o darowanie 1,5 % podatku, który przeznaczamy w całości na akcję charytatywną KRS 0000107982.

3) 1 kwietnia Zarząd Główny TMLiKPW organizuje doroczną pielgrzymkę na Jasną Górę – szczegóły na stronie Zarządu Głównego. Początek uroczystości w Bastionie św. Barbary o godz. 11.00. Musimy podać liczbę chętnych uczestników do 15 marca, więc prosimy o zgłoszenia chętnych, zwrotnie mailem, do 10 marca. Członkowie Zarządu jadą rano pociągiem i wieczorem jest powrót.

4) Zaproszenie:

Na środowym spotkaniu – 8 marca (godz. 16.00) wyświetlimy film o Lwowskiej Fali. W tym roku mija 90. rocznica pierwszej emisji na antenie Radia Lwów .Z okazji święta wszystkich pań zapraszamy na świeże ciasto i kawę. Liczymy na wspólny śpiew kilku znanych i lubianych piosenek lwowskich.

Zamawiamy kuratorskie oprowadzanie dla członków Towarzystwa po wystawie obrazów Jacka Malczewskiego, które przyjechały ze Lwowa. Szczegóły zostaną podane w następnym komunikacie.

Wanda Butowska

ROK WOJNY – LIST Z KRESÓW

Od redakcji: w lutym br. minął rok od agresji rosyjskiej na Ukrainę. Z tej okazji-rocznicy publikujemy list i wiersz, który dostaliśmy na tę okoliczność od sióstr Dominikanek z Czortkowa. List ten napisała matka jednej z uczennic polskiej szkółki prowadzonej przez siostry.

Konflikt zbrojny między Ukrainą a Rosją trwa już dziewięć lat – dziewięć lat temu rosyjski żołnierz postawił stopę na naszej ziemi, niosąc ze sobą broń, zniszczenie, wybuchy, cierpienie, ból, śmierć… A rok temu, 24 lutego 2022, Rosja zaatakowała nasz kraj na pełną skalę. Rok temu obudziły nas wybuchy rakiet i okropne słowo „wojna”, rok temu nie wiedzieliśmy gdzie biec i co robić. Wiele rodzin wyjechało do innych krajów – niektóre do krewnych, którzy byli tam od dawna, ale większość po prostu uciekała przed znęcaniem się przez rosyjskich żołnierzy. Wielu przybyło z terenów okupowanych na zachodnią Ukrainę. Większość z nich stara się mówić po ukraińsku, pomagać w tkaniu siatek maskujących na front, w przygotowywaniu posiłków dla żołnierzy – starają się być przydatni w obecnym społeczeństwie, które się dla nich zmieniło. Ale minął rok – i w tym czasie nauczyliśmy się żyć w warunkach wojny. Nie reagujemy już tak gwałtownie na dźwięk syren. My chodzimy do pracy, dzieci do przedszkoli, szkół, uczelni, instytutów, do klubów. Nauczyliśmy się żyć na nowo, zaczęliśmy bardziej cenić swój czas, emocje, naszych bliskich i znajomych. Nauczyliśmy się wspierać i pomagać sobie nawzajem. Nie jest to dla nas łatwe. Wiele znajomych rzeczy stało się dla nas niedostępnych – ale to nie jest straszne. Przeżyliśmy czas, kiedy nie mieliśmy światła przez 27 godzin – w domach było zimno i ciemno – były dni, kiedy nie wiedzieliśmy, kiedy włączą światło i na jak długo. Ale do tego też się przyzwyczailiśmy. Nasze dzieci uczą się w trybie dziennym. W szkołach zrobili najprostsze schrony, do których uczniowie schodzą w chwilach niepokoju. Jeśli jest taka możliwość, lekcje odbywają się w piwnicach. Ale najważniejsze jest to, że dzieci nie porzuciły swoich zainteresowań – odwiedzają także studia taneczne, wokalne i artystyczne, biorą udział w konkursach. Wiele dzieci wyjechało, ale dołączyły na ich miejsce dzieci uchodźców wewnętrznych Jest im ciężko – różni wychowawcy, różne formy zajęć, inne nauczanie – ale szybko „wpasowują się” w ten nowy dla nich rytm i wkrótce te dzieci czują się na równi z miejscowymi. Mają nowych przyjaciół, nowe pragnienia. Nawet gdy nie było światła, a co za tym idzie ciepła, dzieci przychodziły na zajęcia i ćwiczyły przy świetle latarek telefonicznych i w zimnej sali. Ale każdy trud czyni nas silniejszymi. Znamy jedną dziewczynę z Melitopola. Ona i jej mama przeprowadziły się do Czortkowa gdzieś w marcu. Tata został, by walczyć. Na początku grudnia tata został wysłany na dwutygodniowe wakacje. Przyjechał tu do rodziny – córka bardzo się ucieszyła na widok taty – starali się spędzać ze sobą jak najwięcej czasu. Dwa tygodnie później tato wrócił na front i zginął trzy dni po powrocie – w wigilię św. Mikołaja. Nie da się opisać uczuć tego dziecka – zamknęła się na wszystko – a takich dzieci mamy dziesiątki. Wielu mężczyzn poszło na front jako ochotnicy, wielu na wezwanie – część z nich już nie wróci. To bardzo ciężkie uczucie, gdy przywożą martwych żołnierzy – ludzie spotykają ich na kolanach, dzieci płaczą, żony cierpią i rozumieją, że nie są już tymi osobami. Rozumieją, że już nie zobaczą, nie przytulą, nie usłyszą… Ale życie toczy się dalej. I trzeba żyć!

Jesteśmy bardzo wdzięczni Światu za wsparcie.

A Polska to kraj nierealny – tak jak Wy – nikt nas nie wspiera. Jako pierwsi przyjęliście naszych uchodźców, broniliście nas przed Europą o prawo do pomocy, walczycie z nami o nasze prawo do Wolności.

Wiera

Mój Czortków

Mój Czortkowie, mój uroczy

Po którym tylko we śnie kroczę

Gdyż ,,przyjaciele”

jak nas wyzwalali

Kazali wszystko zostawić i wyjechać najdalej

Czortkowie

moje miasto rodzinne

Moje miasto kochane

Jak bardzo jesteś teraz zaniedbane

Nikt się nie troszczy o twoją urodę

Czy to w strugach deszczu, czy w piękną pogodę

Zostawiłam ciebie moje miasto kochane

Często widząc matki oczy zapłakane

Będąc jeszcze dzieckiem

To nie rozumiałam

Za czym moja matka tak często płakała

Jej zatroskania i smutku na twarzy

Mówiła wtedy często

jeszcze czas pokaże

Może jeszcze wrócimy

do naszego miasta

Odejdzie w niepamięć wszystko i basta

Ale czas minął, pół wieku ubyło

Zanim na wschodzie coś się zmieniło

Rodzice nie doczekali tej chwili radości

Już nie ujrzeli swego miasta z młodości

Miałam to szczęście choć po wielu latach

Ujrzeć swe miasto zniszczone przez kata

Zapłakałam gorzko nad ruiną domu

Lecz nie powiedziałam o tym nikomu

z nutami

SPOTKANIE Z OCALAŁYM

26 lutego b.r. w kościele p.w. Św. Stanisława Kostki na poznańskich Winiarach odprawiona został msza św. w intencji 1200 ofiar ludobójstwa wsi Huta Pieniacka znajdującej się na pograniczu Podola i Wołynia, która w 1944 r. spacyfikowana została przez oddziały ukraińskiej SS Galizien znajdującej się pod dowództwem niemieckim.

Po Mszy św. W salce parafialnej odbyło się spotkanie z jednym z ostatnich ocalałych – panem Franciszkiem Bąkowskim, który w czasie tych strasznych wydarzeń liczył 7 lat. Po wstępie i tle historycznym wydarzeń, które przybliżył kolega Igor Megger – wiceprezes poznańskiego Oddziału Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, o swoich losach opowiedział pan Franciszek Bąkowski. Na skutek wydarzeń z 1944 roku został całkowitą sierotą, a czas swojej emerytury przeznaczył na upamiętnianie tamtych zdarzeń.

Franciszek Bąkowski przekazał na ręce Igora Meggera medal pamiątkowy stowarzyszenia „Huta Pieniacka” jako podziękowanie za upamiętnianie zbrodni ukraińskich na Wołyniu przez poznański Oddział TMLiKPW.

W spotkaniu brało udział liczne grono kresowian oraz parafian parafii p.w. Św. Stanisława Kostki. Po prelekcji-pogadance, zgromadzeni przy kawie i drobnym poczęstunku jeszcze długi czas wspominali swoje kresowe losy i dzielili się z zainteresowanymi swoimi wspomnieniami i poglądami.

tekst i fotoL Igor Megger – wiceprezes poznańskiego Oddziału TMLiKPW

W GOŚCINIE U ZBIGNIEWA MAURYCEGO KOWALSKIEGO

24 lutego b.r. delegacja naszego Oddziału tj. prezes honorowy Oddziału Stanisław Łukasiewicz oraz wiceprezes Igor Megger wraz z „podwójnym” prezesem mjr Jackiem Beherentem – prezesem zarówno Związku Krótkofalowców w Poznaniu jak i Wielkopolskiego Związku Oficerów Rezerwy, odwiedzili zasłużonego członka naszej jak i zaprzyjaźnionej oficerskiej organizacji Zbigniewa Maurycego Kowalskiego.

Spotkanie, które miało charakter towarzyski, a połączone było z dyskusją nt. nowej książki Z. M. Kowalskiego pt „Widziałem To”, w której autor opisuje swe młodzieńcze lata jakie spędził na ziemi Zamojskiej – pomoc żołnierzom września, ciągły strach przed okupantem, gehennę narodu Żydowskiego oraz dzieci Zamojszczyzny, której był świadkiem, wreszcie partyzantka.

W czasie spotkania my jako goście byliśmy pod wielkim wrażeniem błyskotliwości, pamięci i trafności osądów kolegi Kowalskiego, który pomimo zacnego wieku (w przyszłym roku 100 lat) i ciężkich przeżyć, nie utracił wiary w sprawiedliwość ludzką, dziejową oraz Boską.

Liczymy, że za rok, spotkamy się w liczniejszym gronie by wspólnie świętować setne urodziny kolegi Kowalskiego.

Igor Megger

MSZA ŚW. W INTENCJI POMORDOWANYCH W HUCIE PIENIACKIEJ

W niedzielę 26.02. o godz. 9.30 w kościele p.w. Św. Stanisława Kostki na poznańskich Winiarach (ul. Rejtana) odprawiona zostanie msza św. w intencji ofiar zbrodni w Hucie Pieniackiej w 79 rocznicę wydarzeń. Msza zamówiona została przez jednego z ostatnich żyjących ocalałych świadków tamtych zdarzeń pana Franciszka Bąkowskiego.

Po mszy w salce „dawnej bibliotece” w domu parafialnym obok kościoła odbędzie się spotkanie wspomnieniowe wraz z pogadanką nt. Huty Pieniackiej.

Zapraszamy serdecznie.

Igor Megger wiceprezes poznańskiego Oddziału TMLiKPW

NOWY – 160 NUMER „GŁOSÓW PODOLAN” JUŻ DOSTĘPNY

Szanowni Państwo

Serdecznie zapraszamy do lektury nowego 160 numeru kwartalnika „Głosy Podolan” biuletynu poznańskiego oddziału TMLiKPW poświęconemu tylko i wyłącznie byłemu województwu tarnopolskiemu, wraz ze stronami poświęconymi działalności poznańskiego oddziału TMLiKPW.

W numerze 160 :

Bruno BROŻYNIAK (Wrocław) – Dzieciaki na wojnie. Wspomnienia czortkowianina (cz. VII)

Józef Zbigniew SIEGEL (Warszawa) Saga rodziny Siegelów (cz. III)

Krzysztof POLAŃSKI (Wąsosz) – Zaleszczyki – miasto moich przodków

Zuzanna WACYK – Przygody rodziny Gaców podczas II Wojny Światowej (cz. I) (Sidorów pow. Kopyczyńce, Syberia)

Władysław BIAŁOWĄS (Korfrantów) Historia figury Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z Ihrowicy pow. Tarnopol (cz. I)

Eugeniusz JAWORSKI (Żagań) O różnych wydarzeniach w dwóch polskich wioskach: w Kretowcach i Hrycowcach koło Zbaraża

Natalia ALEKSIUN – Podolanie „Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata” cz. IV – Anna Orłowska (Borszczów)

Jerzy MILLER (Poznań) – Zapomniani pisarze z Podola cz. VI – Franciszek Rawita-Gawroński.

Jerzy MARKOWSKI (Wrocław) – Śmieszna historyjka z Czortkowa

REDAKCJA – Order dla Czortkowiaka, Aktualności z Podola

Igor MEGGER (Poznań) ŚP. Jerzy Stopa, ŚP. Kazimierz Kozak

Józef FIS (Przemyśl) – ŚP. Róża Sokołowska – Wspomnienie

Violetta DĘBSKA, Ewa URBAN (Warszawa) – Wspomnienie o naszej Mamie

Róża SOKOŁOWSKA (Warszawa) – Mój Czortków (wiersz)

REDAKCJA – Żegnamy zmarłych Podolan : ks. Otton Szymkow, Bernardetta Turno, ppłk Stanisław Horodecki, Włodzimierz Mysłowski, prof. Stanisław Mazurkiewicz, Józef Zając, Zofia Wielowieyska, ks. prof. Roman Rogowski, O. Bogumił Stachowicz, ks. Jan Szetelnicki.

Hanna DOBIAS-TELESIŃSKA (Poznań) – Żegnamy zmarłych członków TMLiKPW w Poznaniu w 2022 roku – Krystyna Tyszarska-Skouda, Marian Osada, Andrzej Kiersz, Edmund Podbielski.

Hanna DOBIAS-TELESIŃSKA (Poznań) – Sprawozdanie z działalności TMLiKPW Oddział Poznań w 2022 r.

Stanisław ŁUKASIEWICZ (Poznań) – Podziękowanie – Akcja „Serce dla Lwowa”

REDAKCJA – Pieśni ludowe z Podola z nutami cz. I – Siwa zazuleńka

Osoby zainteresowane wersją papierową, oraz prenumeratą prosimy o kontakt pod nr 728-252-793, lub na adres e-mail igor_mode@wp.pl. Wersja cyfrowa jest bezpłatna.

Wersja elektroniczna znajduje się także pod adresem Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej:

Serdecznie zapraszamy do nadsyłania materiałów do następnych numerów- wspomnień, refleksji, artykułów historycznych, pożegnań.

W imieniu redakcji „Głosów Podolan”- Igor Megger Redaktor Naczelny