NIEPODLEGŁOŚCIOWY SALON LWOWSKI

przez

W niedzielę 6 listopada 2022 r. uczestniczyliśmy w tradycyjnym już Niepodległościowym Salonie Lwowskim. W rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r. spotkaliśmy się w Domu Polonii na Starym Rynku w Poznaniu.

Gości i członków poznańskiego Oddziału TMLiKPW powitała pani prezes Katarzyna Kwinecka, która przedstawiła honorowego gościa spotkania Stanisława Srokowskiego tegorocznego laureata wyróżnienia Semper Fidelis, przyznawanego przez nasz Oddział wybitnym osobom zasłużonym dla Kresów. Pan Srokowski przyjechał do nas z Wrocławia. Na początku po odśpiewaniu Hymnu Narodowego wznieśliśmy toast za Najjaśniejszą Rzeczpospolitą. Po czym przy akompaniamencie w wykonaniu Harcmistrza Bogusława Olejniczaka kombatanta Szarych Szeregów śpiewaliśmy pieśni patriotyczne i popularne wojskowe. Następnie laudację przedstawił Stanisław Łukasiewicz:

„Stanisław Srokowski urodził się 29 czerwca 1936 roku w miejscowości Hnilcze koło Podhajec – polski pisarz, poeta, prozaik, dramaturg, krytyk literacki, tłumacz, nauczyciel akademicki i publicysta. Po wypędzeniu w 1945 r. wraz z rodziną osiadł w Szczecińskiem. W 1954 roku został usunięty ze studiów w Wyższej Szkole Służby Dyplomatycznej za chodzenie do kościoła i odmowę wstąpienia do PZPR. Studiował ma WSP w Opolu (dyplom w 1960), pracował w Legnicy jako nauczyciel. Aktywny uczestnik działań na rzecz odnowy moralnej, społecznej i politycznej kraju. Założył związek Solidarność w redakcji „Wiadomości”, doradzał NSZZ Solidarność we Wrocławiu; był rzecznikiem prasowym związku. Zadebiutował jako poeta i prozaik w 1958 roku w Opolu. W 1960 roku ukończył filologię polską w Wyzszej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Obecnie należy do Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich. W swoich powieściach : „Ukraiński kochanek” (2008) i „Zdrada” (2009) oraz w opowiadaniu „Nienawiść” (2006) nawiązuje do wydarzeń z 1943 roku, kiedy to ziemie wschodnie II Rzeczpospolitej ogarnęła fala ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na Polakach. Na kanwie „Nienawiści” powstał w 2016 roku film pt. „Wołyń” w reżyserii Wojciecha Smarzewskiego. W 2010 roku Stanisław Srokowski otrzymał Krzyż Solidarności Walczącej. Na temat Wołynia pisał: Proszę Państwa, to brzmi groźnie. Obce Polsce siły pragną zamknąć nam, Polakom, usta, byśmy nie przypominali straszliwych zbrodni ukraińskiego ludobójstwa, morderstw dokonywanych przez Ukraińców, OUN i UPA na Polakach w latach 1939-1947. Chcą byśmy zapomnieli o nożach, siekierach i widłach, którymi nas mordowali. Byśmy nie wspominali dzieci wbijanych na pal, starców z wydłubanymi oczami i kobiet z odciętymi piersiami. Jest to działanie, które ma zastraszyć Polaków, Kresowian, którzy mówią o swojej krzywdzie, o wielkiej tragedii. Zwracam się do prokuratorów: Zamknijcie i mnie!. Ja krytykuję już od kilkudziesięciu lat banderyzm i ukraińskie ludobójstwo. Podaję fakty, byście mogli łatwiej przygotować zarzuty. Pierwszą książkę wydałem w 1985 r., a jej tytuł brzmiał: „Duchy dzieciństwa”. A już w nowej rzeczywistości tematyce tej poświęciłem trylogię „Ukraiński kochanek”, „Zdrada” i „Strach”, a także książki dokumentalne oraz liczną publicystykę w „Warszawskiej Gazecie”, w „Magna Polonia” i w innych mediach. Jestem również współtwórcą filmu „Wołyń”. Macie wody! Identyfikuję się z tymi, którzy są karani za krytykę banderyzmu i ukraińskich zbrodni. To są ludzie prawi, odważni i straszliwie doświadczeni. Skandalem jest, żeby w wolnej Polsce ścigać ich i karać za mówienie prawdy. Czekam prokuratorze na twoich wysłanników. Równocześnie przypominam, że wciąż nie mamy ustawy penalizującej ukraińskie zbrodnie. Strachem i przemocą nie złamiecie ducha polskiego narodu! Proszę o wsparcie”.

Pamięć o naszych dziejach to najlepszy sprawdzian naszej tożsamości. Bez Kresów nie da się zrozumieć naszej historii. Pamięć Kresów konsekwentnie i z wielką mocą podtrzymuje Stanisław Srokowski, najwybitniejszy obecnie pisarz kresowy. Dzięki Jego książkom takim jak „Duchy dzieciństwa”, „Repatrianci”, „Nienawiść”, „Ukraiński kochanek”, „Strach”, czy „Widma nocy”polska kultura ocala skarby Lwowa Wilna, Stanisławowa, Tarnopola, Krzemieńca, Łucka, całej odebranej nam ziemi. Obecnie Stanisław Srokowski przygotowuje poetycką sagę kresową, która wzbogaca naszą pamięć.

Szanowni Państwo

Twórczość Stanisława Srokowskiego to:: poezja, powieści, opowiadania, książki biograficzne, w tym dokumentalne, sztuki teatralne i radiowe, scenariusz filmowy, książki dla dzieci i młodzieży oraz literatura faktu. A oto jeden z wierszy Stanisława Srokowskiego:

Dziękuję Ci Panie

Za ten cios w życie, które pękło

na drobne kawałki i zawyły szakale

na końcu każdej drogi

Za ból myśli, która tonęła

pośród majaków,

gdy ścięta głowa mego dziadka

Ignacego spadła mi u nóg

Za pustkę, gdy z dna oczu

wyłaniały się urojenia

Za nicość,

kołyskę nocnych lęków

Za mrok duszy i cierpienie,

którego nie rozumiałem

Za wzgardliwe usta sprzedajnych

przyjaciół

Za dwadzieścia lat milczenia

Łąko, na której pasą się

moje strofy i piją ze źródeł

czystej śmierci

Pustynio wielu śladów

ciszo w zgiełku świata

I za to dziękuję Ci, Panie,

że Cię nie pojmuję,

pętlo wisząca

nad moją głową,

koło ratunkowe.

Po laudacji statuetkę Lwa Semper Fidelis oraz upominki pamiątkowe od Marszałka Województwa Wielkopolskiego, Wojewody Wielkopolskiego oraz Prezydenta Miasta Poznania laureatowi wręczyła pani prezes Katarzyna Kwinecka. Stanisław Srokowski ze wzruszeniem podziękował za wyróżnienie i stwierdził, że otrzymanie tego wyróżnienia jest dla niego wielkim zaszczytem. Po czym nastąpiła bardzo interesująca wypowiedź pana Srokowskiego na temat Kresów, ich historii i znaczenia dla Polski, a także o dramatycznych wydarzeniach II wojny światowej na Kresach, gdzie Polacy w okrutny sposób ginęli z rąk swoich sąsiadów Ukraińców. Prelegent wymienił zasługo tego regionu dla Polaki oraz wybitnych przedstawicieli Kresowian żyjących na przestrzeni wieków. Wypowiedź była bardzo interesująca, zebrani z ogromną uwagą słuchali. Później wywiązała się dyskusja, zadawano pytania. Dobrochna Konrad wręczyła Stanisławowi Srokowskiemu rogale świętomarcińskie, tradycyjnie pieczone w Poznaniu i w Wielkopolsce na 11 Listopada. Stanisław Srokowski przywiózł ze sobą książki swego autorstwa, które podpisywał. W tym czasie śpiewaliśmy kolejne, tak nam znane, polskie pieśni.

Pani Katarzyna Kwinecka zapowiedziała kolejny Salon Lwowski, który na wiosnę przyszłego roku będzie dotyczył stulecia Wesołej Lwowskiej Fali.

Tekst: Hanna Dobias-Telesińska, foto: Jacek Kołodziej

NIEPODLEGŁOŚCIOWY SALON LWOWSKI ZAPROSZENIE

przez

6 listopada br. (niedziela) godz. 12.00 – Wspólnota Polska, Stary Rynek 51.

W programie:-Tradycyjny toast za Ojczyznę – wspólny śpiew pieśni patriotycznych oraz spotkanie z gościem specjalnym: podczas spotkania Panu Stanisławowi Srokowskiemu wręczona zostanie statuetka Lwa Semper Fidelis, można będzie również nabyć książki autora.

Stanisław Srokowski – urodził się w miejscowości Hnilcze w województwie tarnopolskim II RP. Pisarz, poeta, prozaik, dramaturg, krytyk literacki, tłumacz i publicysta.
W 1945 r. wraz z rodziną został wypędzony z Kresów. Na kanwie opowiadań ze zbioru „Nienawiść”, wyróżnionego przez Kapitułę Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (2007), powstawał pierwotnie scenariusz filmu „Wołyń” (reż. Wojciech Smarzowski, 2016). Stanisław Srokowski jest laureatem wielu nagród.

Wszystkich chętnych serdecznie zapraszamy. Wstęp wolny.

Prezes Poznańskiego Oddziału TMLiKPW Katarzyna Kwinecka

KONDOLENCJE

przez

Koleżance Ewie Dobias-Józefiak z powodu śmierci męża Aleksandra wyrazy głębokiego współczucia

Składa Zarząd i przyjaciele z
Poznańskiego Oddziału TMLiKPW

90. URODZINY JÓZEFA WYSOCZAŃSKIEGO

przez

W środę 5.10.2022 r. obchodziliśmy jubileusz 90. urodzin członka naszego Oddziału pana Józefa Wysoczańskiego. Szanowny Jubilat w naszej siedzibie przyjmował gratulacje i życzenia. Spotkanie było wzruszające. Pan Józef wieloletni członek naszego Oddziału jest Sybirakiem, który jako dziecko przeżył gehennę wywózki i pobytu na zesłaniu. Swoje przeżycia z Syberii opisał w książce „DWADZIEŚCIA PIĘĆ LAT KULTURY KRESOWEJ W POZNANIU”, wydanej w 2014 r. przez nasz Oddział. Częstokroć wspomnieniami swoimi dzieli się na różnych spotkaniach z młodzieżą w szkołach, by przybliżyć młodym Polakom historie, jakie przeżyli ich dziadkowie w czasie II wojny światowej. Pan Józef prawie w każdą środę przychodzi na nasze spotkania, jest czynnym członkiem Oddziału, bierze udział w wielu przedsięwzięciach organizowanych przez nasz Oddział.

Panu Józefowi życzymy 200 lat w zdrowiu oraz dalszej owocnej działalności na rzecz Towarzystwa.

tekst i foto: Hanna Dobias-Telesińska

ZMARŁA ZOFIA MERTENS

przez

Ze smutkiem informujemy o śmierci wybitnej Polki, Kresowianki, Damy Orderu Orła Białego, honorowej Obywateli Dolnego Śląska, pani Zofii Teligi-Mertens.

Zofia Mertens z d. Teliga urodziła się w 1926 roku. Wraz z rodzicami mieszkała we wsi Wola Rycerska w pow. Krzemienieckim woj. wołyńskiego. Jej Ojciec Stefan Teliga, był weteranem walk 1920 r. i osadnikiem wojskowym na Wołyniu. W 1940 roku rodzina Teligów została zesłana na Sybir, gdzie Stefan Teliga zmarł. W 1946 r. Zofia Teliga z matką powróciły do Polski, osiedlając się we Wrocławiu. Tam też ś.p. Zofia obroniła doktorat i pracowała do emerytury jako agronom oraz w czasopismach rolniczych.

W 1998 r. w ramach odszkodowania za tzw. „mienie zabużańskie” otrzymała trzy wielorodzinne bloki w podwrocławskiej Szczytnicy o wartości 600 tysięcy złotych. W wieku 73 lat, sama żyjąc w nie najlepszych warunkach materialnych, dokładając swoich pieniędzy i z oszczędności bloki te wyremontowała, i ściągnęła z Kazachstanu polskie rodziny tam pozostałe. Osadę tą nazwała „Kresówką” a będące jej własnością czterdzieści mieszkań – przekazała bezpłatnie repatriantom na zawsze – mieszkania te zamieszkuje kilkadziesiąt polskich rodzin – ponad 200 osób. Ś.p. Zofia Mertens prócz darowizny „dowodzi” także całością prac organizując ekipy i materiały remontowe, pozwolenia, a także poszukuje ludzi, którym trzeba pomóc. Ufundowała również w „Kresówce” bibliotekę, kafejkę internetową – łączna pomoc dla repatriantów wyniosła milion złotych. Dochodziło nawet do dramatycznych momentów zadłużenia się naszej bohaterki, gdy sponsorzy którzy obiecali pomoc z niej się wycofali. Niestety, dodać też należy, że nikt z innych Kresowian z wrocławskiego Towarzystwa Kresowian (nie chodzi tu o nasz TMLiKPW tylko inne Towarzystwo) którzy otrzymali tam mienie (łącznie w puli było 700 mieszkań), mimo zapowiedzi mieszkań repatriantom nie przekazał.

Problemy „techniczne” nie były jedynym problemem z jakimi ś.p. Zofia Mertens musiała się zderzyć. Dużym problemem był także wielki mur bezduszności urzędniczej, którzy, często dla swojego wygodnictwa zasłaniając się paragrafami nie pomagali a wręcz utrudniali proces repatriacji. Jakże znamy ten brak serca i brak widzenia człowieka jako bliźniego w urzędniczych oczach… Doszło do sytuacji, że urzędnicy z Urzędu ds. Repatriacji miast pomóc nazwali inicjatywę „prywatną sprawą, starszej, dziwnej kobiety”.

W 2017 roku na wniosek zawiązanej społecznie akcji uhonorowania jej postaci, odznaczona została przez prezydenta RP Andrzeja Dudę najwyższym polskim odznaczeniem Orderem Orła Białego – za wielką działalność charytatywną i społeczną. Wyróżniona została także tytułem Honorowej Obywatelki Dolnego Śląska.

W 2011 roku o inicjatywie zrealizowano film pt. „Szklane domy Pani Zosi”, do którego obejrzenia zachęcamy:

Wielka polska Patriotka, Człowiek o szczerozłotym sercu Zofia Teliga-Mertens zmarła 27 września br. we Wrocławiu.

Cześć Jej Pamięci!

Igor Megger

BIBLIOTEKA POZNAŃSKIEGO ODDZIAŁU TMLIKPW

przez

Informujemy, że Poznański Oddział Towarzystwa Miłośników Lwowa posiada liczącą ponad 400 pozycji bibliotekę, zawierającą pozycje dot. historii Kresów Południowo-Wschodnich, miejscowości, zabytków, postaci z nimi związanych itd. Korzystanie ze zbiorów możliwe jest tylko na miejscu – tj. w naszej siedzibie (CK Zamek p. 336), w godzinach pracy biura (środy 16.00-17.00), lub po uzgodnieniu telefonicznym z opiekunką biblioteki p. Wandą Butowską – tel. 508-395-836. Z powodów technicznych (objętość) katalog biblioteki nie może być zamieszony na naszej stronie, ale przesłany zostanie osobom zainteresowanym drogą elektroniczną na e-mail.

Dublety pozycji z naszej  biblioteki (około 70 pozycji) przekazane zostały do Biblioteki Wydziału Historycznego UAM (ul. Uniwersytetu Poznańskiego 7, Poznań-Morasko). Korzystać można z nich na zasadach korzystania z księgozbioru Biblioteki Uniwersyteckiej. Dostęp do katalogu znajduje się tu:https://uam-hip.pfsl.poznan.pl/ipac20/ipac.jsp?profile=

Archiwalne (wszystkie) numery czasopisma „Głosy Podolan” opisującego byłe woj. tarnopolskie, ukazującego się od 1993 r. (od 2021 r. wydawanych w Poznaniu przez nasz Oddział) znajdują się w wersji cyfrowej na stronie Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej :https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/4524#structure dostęp do zbiorów jest bezpłatny. Serdecznie polecamy poszukiwania zacząć od Zeszytu Specjalnego nr 12 –  „Bibliografia 1993-2018”. Numer ten zawiera spisy treści, indeksy autorów, nekrologów oraz indeks geograficzny – wykaz miejscowości których dotyczą zamieszczone w „Głosach” artykuły.

Osoby zainteresowane innymi czasopismami kresowymi informujemy, że w internecie znajdują się m.in. cyfrowe wersje czasopisma Zarządu Głównego naszegoTowarzystwa pt. „Semper Fidelis” (na stronie Zarządu Głównego), kwartalnik oddziału krakowskiego „Cracovia Leopolis” (osobna strona kwartalnika), wydawanego we Lwowie dwutygodnika „Kurier Galicyjski”, czy dwumiesięcznika „Spotkania Świrzan” (tak jak „Głosy Podolan na stronie WBC). Prócz tego w internecie można natknąć się na cyfrowe wersje poszczególnych numerów „Głosów Buczaczan”, „Zeszytów Krzemienieckich”, „Strzechy Stryjskiej”, „Zeszytów Tłumackich”, „Na Rubieży”, zeszytów londyńskiego Koła Lwowian i innych czasopism wydawanych przez oddziały TML i środowiska kresowe w kraju i zagranicą.

ZAKOŃCZENIE JUBILEUSZOWYCH XXV DNI LWOWA I KRESÓW W POZNANIU

przez

3 października 2022 r. zakończyliśmy obchody jubileuszowych XXV Dni Lwowa i Kresów w Poznaniu.

Uroczystość odbyła się w Katedrze Poznańskiej, gdzie w obecności wiernej kopii Matki Bożej Łaskawej ze Lwowa odprawiona została msza św. w intencji wszystkich Kresowian. Obraz przenieśli z kaplicy pod ołtarz główny panowie, przedstawiciele organizacji kresowych z Poznania: Stanisław Łukasiewicz i Michał Wojtasiak – Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział w Poznaniu, prezes Ryszard Liminowicz – Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej oraz prezes Marek Macutkiewicz – Związek Sybiraków Oddział Wielkopolska. Mszę odprawił i homilię wygłosił ks. prałat Jan Stanisławski, który opowiedział o związkach religijnych Wielkopolski z Kresami. Nawiązał także do okrutnej wojny na Ukrainie.

Po mszy św. Kresowianie udali się na spotkanie organizacji kresowych i kombatanckich do sali parafialnej przy Katedrze – „Laboratorium Wiary”. Gości oraz członków poznańskiego Oddziału TMLiKPW powitała prezes Katarzyna Kwinecka, która odczytała fragment listu od Wojewody Wielkopolskiego Michała Zielińskiego.

Podczas spotkania prelekcję wygłosił dr Marek Rezler: „Każda rodzina ma swoją historię – spojrzenie na słynne rody kresowe”. Prelegent przedstawił cztery rody magnackie, które przez wieki zamieszkiwały i rządziły na Kresach: Potockich, Czartoryskich, Sobieskich i Wiśniowieckich. Przedstawił sylwetki znanych magnatów, a także królów wywodzących się z tych rodów, m.in.: zwycięzcę spod Wiednia, doskonałego dowódcę króla Jana III Sobieskiego, księcia i dowódcę wojsk koronnych, wojewodę ruskiego Jeremiego Michała Korybuta Wiśniowieckiego, a także jego syna króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Mówił o ich wpływach nie tylko na Kresy, ale i na dzieje Polski. Swoją wypowiedź ilustrował na ekranie herbami rodów, portretami głównych przedstawicieli tych rodów oraz fotografiami obecnego stanu ich rezydencji, które zostały odrestaurowane lub popadły w ruinę. Jak zwykle wystąpienie dr. Marka Rezlera było interesujące, zebrani z uwagą słuchali. Były także akcenty nawiązujące do wojny na Ukrainie.

Przy zastawionym stole zebrani dyskutowali, zadawali pytania. Zebranie uświetnili śpiewem oraz akompaniamentem harcerze z Kręgu Seniorów ZHP – „SZÓSTACY”, którzy przekazali na ręce pani prezes Katarzyny Kwineckiej własnoręcznie wykonane życzenia podpisane przez komendanta hm. Bogusława Olejniczaka. Wszyscy włączyli się do śpiewu piosenek lwowskich, harcerskich i popularnych.

Przedstawiciele zaproszonych organizacji zabierali głos. Prezes Ryszard Liminowicz zaprosił nas na Bigos Wileńsko-Nowogródzki, który odbędzie się w listopadzie. Głos zabrał także Wawrzyniec Wierzejewski prezes Oddziału Wielkopolskiego Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego, który wspominał pomoc jaką udzielili Powstańcy Wielkopolscy Polakom podczas obrony Lwowa przed Ukraińcami w latach 1918-1919. Stanisław Łukasiewicz zapowiedział akcję charytatywną „Serce dla Lwowa”, która pojedzie do naszych Rodaków przed Świętami Bożego Narodzenia.

I tak zakończyły się jubileuszowe XXV Dni Lwowa i Kresów. Teraz będziemy podsumowywać osiągnięte cele i planować przyszłoroczne Dni.

tekst: Hanna Dobias-Telesińska

foto: Wanda Butowska, Katarzyna Kwinecka

83 ROCZNICA UTWORZENIA PRZEZ WŁADZE ZSRR PIERWSZYCH OBOZÓW DLA POLSKICH OFICERÓW, ŻOŁNIERZY I POLICJANTÓW

przez

23 września br., na zaproszenie Stowarzyszenia ,,KATYŃ” Poznań, delegacja naszego Towarzystwa wzięła udział w uroczystości 83. rocznicy uczczenia ofiar wydania rozkazu utworzenia pierwszych obozów dla polskich oficerów, żołnierzy i policjantów przez władze ZSRR. Uroczystość odbyła się w kaplicy św. Józefa w kościele p.w. Jana Kantego w Poznaniu. Koncelebrowanej mszy św. przewodniczył bp Zdzisław Fortuniak, który wygłosił przejmującą okolicznościową homilię, opisującą Golgotę Wschodu.
Obecne były liczne poczty sztandarowe, w tym wojska i policji.
Po mszy św. złożone zostały kwiaty pod ,,Tablicą pamięci mieszkańców województwa poznańskiego – ofiar ludobójstwa katyńskiego”.
Można było zwiedzić wystawę poświęconą powstańcom wielkopolskim, zamordowanym w Katyniu i innych miejscach kaźni. Wystawa w kościele p.w. Jana Kantego będzie wystawiona do niedzieli 25 września.

Tekst i foto: Prezes Poznańskiego Oddziału TMLiKPW Katarzyna Kwinecka


ZAKOŃCZENIE JUBILEUSZOWYCH XXV DNI LWOWA I KRESÓW W POZNANIU

przez

3 października w Dniu Jedności Kresowian zakończymy jubileuszowe XXV Dni Lwowa i Kresów w Poznaniu, które rozpoczną się o godz. 18.00 mszą św. w Katedrze Poznańskiej, bezpośrednio po mszy spotkanie organizacji kresowych i kombatanckich w sali parafialnej przy Katedrze – „Laboratorium Wiary”. Podczas spotkania prelekcję wygłosi dr Marek Rezler: „Każda rodzina ma swoją historię – spojrzenie na słynne rody kresowe” .

Serdecznie zapraszamy

z pozdrowieniami Wanda Butowska

17 WRZEŚNIA PAMIĘTAMY

przez

17 września br. w Poznaniu jak co roku od ponad 30 lat odbyły się uroczystości upamiętniające sowiecki napad na nasz kraj w 1939 r. Uroczystości o godz. 10.00 rozpoczęła msza św. w kościele p.w. Najświętszego Zbawiciela przy ul. Fredry. Po mszy zgromadzeni w uroczystym pochodzie przeszli pod Pomnik Ofiar Katynia i Sybiru, tam też po części oficjalnej, która zawierała przemówienia, modlitwy i apel poległych, złożono kwiaty.

W tym roku należy podkreślić iż pierwszy raz, jako pierwsza przed wszystkimi, kwiaty składała delegacja stowarzyszeń zrzeszających osoby poszkodowane na skutek napadu sowieckiego, które reprezentowali prezesi poznańskich oddziałów: Związku Sybiraków, Rodziny Katyńskiej, Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej oraz naszego Towarzystwa, reprezentowanego przez panią prezes Katarzynę Kwinecką.

Warto także podkreślić liczniejszy niż w latach poprzednich udział władz miejskich w uroczystościach, w tym prezydenta miasta. „Łyżką dziegciu” można nazwać jedynie fakt, iż w przemówieniach prawie w całości skupiono się na wywózkach na Sybir i mordzie katyńskim, a pominięto inne formy gehenny ludności polskich na Kresach jak zamykanie kościołów i szkół, masowe aresztowania i egzekucje na terenach więzień, niszczenie polskich zabytków czy oględnie mówiąc kultury, nie wspominając w ogóle, że to był początek końca blisko 1000-letniej polskiej obecności na tych ziemiach, oraz ponad 500-letniej przynależności tych ziem do Polski.

Po uroczystościach pod Pomnikiem Ofiar Katynia i Sybiru nasi członkowie udali się do kościoła Dominikanów, gdzie jak co roku, pod „naszą” tablicą złożyli kwiaty i zapalili znicz.

tekst: Igor Megger, foto: Jacek Kołodziej

foto: Igor Megger